زیر آسمان کویر

با هفتاد و دو تصویر بی نظیر از آبادی های کویر و مردم کویر نشین

سی و چهل کیلومتر مانده به یزد، از هر طرف که نگاه می کنید خاک کویر دست خورده است. به دان می‌ماند که هزاران هزار یزدی، در طی هزار سال با آن بیل‌های رعب‌آور خود به جان دشت کویر افتاده‌اند و در پی گنجینه‌ای عزیز شب و روز خاک‌های را زیر و رو کرده ناد: پشته ها، گودیها، خراشها، بریدگیها، کله قندیها، گرده ماهی ها در چند صد کیلومتری مربع از بیابانهای اطراف یزد، استیلای کویر را در هم شکسته و در جبروت آن را پایمال کرده است.
شهر یزد به واقع پایتخت کویر است و اگر یزدیان از تفوه به این گفته می پرهیزند از آن روست که عادت به سخنگویی نکرده اند. خاموش و شکیبا به همت بازوان پرطاقت خود مالک الرقاب کویر شده اند.دقت و حوصله دهقان دارالعباده کم از آن مقنی پر کار نیست که ده ساعت تمام در ژرفای چاه کلنگ به توده های شن می کوبد و کوره قنات احداث می کند... تلاش در زیر آفتاب سوزان جزولاینفک فطرت کشاورزان یزد است.
درسی که دهقان یزدی در زیر آسمان کویر آموخته است مبارزه با قهر طبیعت است. قهر طبیعت هم با مقایسات روزمره ما آشنا نیست... دهقان یزدی همیشه با قهر طبیعت دست و پنجه نرم کرده است و از سلسله ارزشهای انسانی بیش از دو حلقه آن مفید به حال زندگی خود ندانسته اند: کار و زحمت مستمر- قناعت و کم خوری مدام.تاجر یزدی چسبنده‌ترین موجودات کویر است. چسبندگی به میز و دفتر و تجارت و هر چه مظروف این ظرف پنج حرفی به حساب می آید، طبیعت ثانوی او شده است.